Η δυσκολία στην αποσαφήνιση των εννοιών ''Ομολογία’’
και «Πανομολογιακότητα», μετά από το πέρας δεκαετιών στον χώρο της Οικουμενικής
Κίνησης, άρχισε να αποκτά κάποιες ενδεικτικές σημασίες.
Ο όρος «Ομολογία» είναι γνωστός καθιερωμένος όρος για να
περιγράψει εκείνες τις χριστιανικές κοινότητες ή εκκλησίες. Αλλά τι είναι «Ομολογία»; θεολογικός ή κοιωνιολογικός όρος; διαφέρει απο την έννοια της Εκκλησίας ή της Κοινωνίας;
Το
Βιβλίο
Denomination: Assessing An Ecclesiological Category, επιμέλεια των Paul M. Collins and Barry Ensign-George. στην σειρά Ecclesiological Investigations, τόμος 11. London: Bloomsbury T&T Clark, 2011. σ. 117, αποτελεί μια τεκμηριωμένη
επιστημονική μελέτη που κινείται στην πράξη της Εκκλησίας, ανάμεσα στην τοπική και
παγκόσμια εκκλησιολογία, αναλόγως των εκκλησιολογικών προϋποθέσεων των Εκκλησιών
και των Ομολογιών. Επίσης
δίδεται έμφαση στην διαφορετικότητα των ομολογιών.
Στα
παραπάνω ερωτήματα αυτή η εξαιρετική συλλογή δοκιμίων από εκπροσώπους από των
μεγαλύτερων χριστιανικών παραδόσεων, δίνουν μια απάντηση, στην περιγραφή και
κατανόηση του όρου «Ομολογία». Από αυτό αντλεί κανείς σημαντικές πληροφορίες
για την σχέση των εκκλησιών που αυτό-προσδιορίζονται στην εκκλησιολογικής τους
αυτοσυνειδησία ως «Ομολογίες», με τις εκκλησίες εκείνες που δεν κατανοούν τον εαυτό τους εκκλησιολογικά το ίδιο.
Οι συγγραφείς
αρχικώς εξηγούν την έννοια της «ομολογίας», ως αποδεκτή αλληλοεξαρτώμενη πράξη
που διαποτίζει όλες της εκδηλώσεις της Εκκλησίας. Στην βάση αυτής της βασικής προϋποθέσεις
και της πρωταρχικής σημασίας της «Ομολογίας», στη συνέχεια προβαίνουν σε μια αξιολόγηση
στην κατανόηση της Αγγλικανικής, Βαπτιστικής,
Λουθηρανικής, Ρωμαιοκαθολικής κ.α. θεώρησης και το πώς αυτή η σημασία αποκτά έναν
θεμελιώδες παγκόσμιο χαρακτήρα. Η ανάλυση του όρου γίνεται με μια ποικίλη και συγκριτική ιστορική θεώρηση ανάμεσα στην σχέση
της «Ομολογίας» και της «Πανομολογιακότητας». Η κάθε «Ομολογία» έχει όπως είναι
φυσικό την δική της ιστορία και θεολογική προοπτική, που βοηθά κάθε ενδιαφερόμενο
να αποκτήσει γνώση για την κατανόηση του Οικουμενικού Διαλόγου.
Τέλος, στο βιβλίο αυτό γίνεται λόγος για την θέση
της «Πανομολογιακότητας» και των εκκλησιαστικών και θεολογικών χαρακτηριστικών
εν σχέση με την ποικιλομορφία, αν προωθεί τον χωρισμό ή την πορεία προς την επίτευξη
μιας πληρέστερης ενότητας.
Πηγή:
