Προς ‘’Σύναξη’’ των Πριμάτων τoν Ιανουάριο καλεί ο Αγγλικανός Αρχιεπίσκοπος Justin Webley

Του Ιωάννη Λότσιου,

Με Επιστολή[1] του Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου Justin Webley προς τους 37 Πριμάτους της ανά τον κόσμο Αγγλικανικής Κοινωνίας, καλούνται σε Συνάντηση τον Ιανουάριο στο Καντέρμπουρι  για την εξέταση των θεμάτων και το μέλλον της Αγγλικανικής κοινωνίας, ειδικότερα με την επόμενη Διάσκεψη του Λάμπεθ.

Προχωρά η υιοθέτηση της 1ης Σεπτεμβρίου ως Ημέρας Προσευχής για το Περιβάλλον και από την Αγγλικανική Εκκλησία

Του Ιωάννη Λότσιου,

Ο αγγλικανός επίσκοπος  Nicholas Holtam, Πρόεδρος της Διεθνούς Αγγλικανικής Επιτροπής για το Περιβάλλον, πρότεινε την υιοθέτηση της 1^ης Σεπτεμβρίου ως Ημέρα Προσευχής για το Περιβάλλον, μετά και από την απόφαση του Πάπα Φραγκίσκου για την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Anglican Archbishop Welby: 'Dishonest' Unity That All Faiths Are Same May Fuel Religious Extremism

 CP church & ministry
by  Stoyan Zaimov
The Archbishop of Canterbury, the Most Rev Justin Welby, has warned that pretending that all faiths are the same or united is "dishonest," and may be helping to fuel religious extremism.
Welby, who leads the Anglican Communion, said that some faith leaders hide behind "bland" and "anaemic" statements about unity and ignore the fact that there are "profound differences" between faiths, according to The Telegraph.

Welby, who was speaking before the Board of Deputies of British Jews in London, told Jewish, Muslim, and Christian leaders that the rise of persecution and religious violence around the world, particularly in the Middle East and Africa, is a "generational" threat that needs to be tackled with an "alternate vision."

"If we don't do that we leave all the good arguments in the hands of the radicals and that is the great challenge I face, and I believe we all face," the Archbishop of Canterbury said.

"If we're going to do that we have to come together and we have to have the difficult conversations in safe spaces and that's a very, very difficult thing up do."

Welby continued: "We need to move beyond inter-religious interaction in which we the usual suspects issue bland statements of anaemic intent with which you could paper the walls of Lambeth Palace – and much good would it do you – all desperate to agree with one another so that the very worst outcome could possibly be that we end up acknowledging our differences."

The Anglican Communion leader warned that not enough is being done in the face of the dangers religious people face in this day and age, and repeated that it is "disingenuous and ultimately dishonest" to disregard the "profound differences" between faiths.

"True friendships and relationships can withstand honesty about differences in values, opinions and religious understandings and a common commitment to mutual flourishing in diversity," he said.

Still, Welby has made strengthening relationships between Anglicans and Catholics an important part of his ministry, and earlier this week received the English Catholic Cardinal Vincent Nichols at the Royal Albert Hall.

Welby has also met with Pope Francis several times since the latter was elected as leader of the Roman Catholic Church, with the two promising to work on continuing to mend relationships between the two Christian traditions.

Welby has faced division within the Anglican Communion itself, however, with more conservative Anglican leaders voicing their opposition to recent changes in doctrine, such as the Church of England voting to allow women to become bishops.

Back in December 2014 Welby warned that the Anglican Communion may experience schism due to the debates on social issues.

"I think, realistically, we've got to say that despite all efforts there is a possibility that we will not hold together, or not hold together for a while," the Archbishop of Canterbury said.

"I could see circumstances in which there could be people moving apart and then coming back together, depending on what else happens."

Anglican-Catholic Commission to hold next year's meeting in Canada

Vatican Radio
 The fifth session of the Anglican-Roman Catholic International Commission concluded this week with a decision to hold next year’s meeting near the southern Canadian city of Toronto.
The group, known as ARCIC III, met at a retreat house south of Rome from April 28th to May 4th to discuss relations between local, regional and Universal Churches and how moral or ethical decisions are made within each tradition. The Anglican and Catholic scholars have also been reviewing the substantial progress made by earlier ARCIC groups and are preparing to publish commentary on five jointly agreed statements from the previous phases of the dialogue.
During an audience with the group on Thursday, Pope Francis said these discussions remind us that ecumenism is not a secondary element in the life of the Church and that the differences which divide us must never be seen as inevitable.
Following that audience, Philippa Hitchen caught up with the two co-presidents of ARCIC III, Anglican Archbishop David Moxon from New Zealand and the Catholic Archbishop of Birmingham in the UK, Bernard Longley…

Archbishop Longley says the group has been discovering the richness of the work achieved by the earlier ARCIC groups which is now being put forward again for reception by the two communions.
Archbishop Moxon adds that many people are unaware of the progress that has been achieved in terms of agreement on core doctrines regarding authority, the Eucharist, marriage, ordination and the Church as communion. Agreement has not yet been reached, he notes, on the Gift of Authority document published in 1999 and the ‘Mary: Grace and Hope in Christ’ statement published in 2005. He adds that in his view there is broad agreement on 80% of core doctrine, while the remaining 20% presents significant challenges…
Archbishop Longley speaks of the encouragement the group has drawn from Pope John Paul II’s encyclical ‘Ut Unum Sint’ which asks other churches to help in an understanding of the Petrine ministry which can be exercised for the good of the whole human family and not be seen as an obstacle to closer unity…
Commenting on Pope Francis’ words about the ecumenism of the martyrs, Archbishop Moxon notes that in off-the-cuff remarks the Pope spoke of the Anglican and Catholic martyrs of Uganda who were murdered together in the 1880s. The Anglican archbishop also mentions the martyrs of Papua New Guinea from different churches who were killed during the 2nd World War and where ecumenical solidarity is now extremely strong….
Finally the two leaders speak of next year’s meeting in Canada and announce that the Anglican Archbishop of Canterbury Justin Welby is expected to visit the Vatican in 2016 in the context of celebrations marking the 50th anniversary of the Anglican Centre in Rome.
Please find below the full concluding statement from the ARCIC meeting:
The Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) is the official body appointed by the Roman Catholic Church and the Anglican Communion to engage in theological dialogue in order that they may come into visible unity and full ecclesial communion. It held the fifth meeting of its current phase (ARCIC III) in an atmosphere of shared prayer and friendship at Villa Palazzola, the summer residence of the Venerable English College in Rome, 28 April–4 May 2015. Members of the Commission are grateful to the staff of Villa Palazzola for the warm welcome extended to them.
The mandate for this third phase of ARCIC is both to promote the reception of the previous work of the Commission by presenting this as a corpus and to explore “The Church as Communion, local and universal, and how in communion the local and universal Church come to discern right ethical teaching”. To this end the Commission’s work centred on examining two draft texts which had been prepared by sub-committee drafting groups since its previous meeting in Vuleka Centre, Botha’s Hill, South Africa.
The first of these draft texts considered was material to present the five agreed statements of ARCIC II so that they can be received by the respective Communions. This consists of individual introductions to each statement, whose text is included, and a brief consideration of the responses each document engendered, short essays concerning theological method and themes running through the documents, suggesting directions for future work. This work has made good progress and it is hoped that it will shortly be ready for publication.
The second text considered was a draft document responding to the ecclesiological element of the mandate, that is, an examination of the structures of our two traditions which facilitate communion within and among the local and regional and universal dimensions of the Church.
On Thursday 30 April the Commission travelled to Rome for a private audience with Pope Francis. The Pope encouraged the Commission in its work, and in the context of contemporary persecution of Christians noted, “There is a strong bond that already unites us which goes beyond all divisions.” Archbishop Bernard Longley thanked Pope Francis for the inspiration and leadership given by both him and Archbishop Justin Welby, “especially by your common commitment to seek justice for those who suffer exploitation or neglect.” Archbishop David Moxon cited the draft ARCIC II volume, and acknowledged with gratitude Pope Francis’s emphasis on the preaching of the Gospel, the simplicity of his personal lifestyle, his stress on ministry to the poor and marginalized, the positive role he has played in international reconciliation. He concluded by saying that all of these have “played their part in commending the ministry of the Bishop of Rome to Christians throughout the world”.
Later that day they celebrated the Eucharist at the Anglican Centre in Rome, which generously hosted the Commission for lunch and for two working sessions, during which it heard a paper on sensus fidei (the sense of faith) of all the baptised, and case studies on slavery. From there the group visited the Venerable English College, where presentations of the Commission’s work were made to the student body with time for questions and answers. Members then participated in Vespers and much appreciated the opportunity to join students and staff for dinner.
On Friday 1 May members welcomed Bishop Mark Santer and Cardinal Cormac Murphy-O’Connor, Co-Chairs at the last time ARCIC met at Palazzola. The special guests led an informal session in which they recounted some of the narrative of ARCIC II under their leadership. They remained until the end of the meeting.
The Commission welcomed Canon John Gibaut as the new Anglican Co-Secretary, succeeding Canon Alyson Barnett-Cowan. The Commission also extended its thanks to Fr Norman Tanner SJ, who participated as a consultant.
The next meeting will take place near Toronto in May 2016, when the Commission will take up a reworked draft of an ecclesiological statement comparing the instruments of communion of each tradition.Vatican Radio

Συνάντηση Πάπα Φραγκίσκου με τα Μέλη της Αγγλικανικό-Ρωμαιοκαθολικής Επιτροπής

Του Ιωάννη Λότσιου,

Συνάντηση πραγματοποιήθηκε στις 30 Απριλίου μεταξύ του Πάπα Φραγκίσκου και των μελών της Αγγλικανικό-Ρωμαιοκαθολικής Επιτροπής, κατά την ετήσια συνάντηση τους στη Ρώμη, όπως αυτή έχει καθιερωθεί. Ιδιαίτερος λόγος έγινε για την σύγχρονη κατάσταση των χριστιανών, όλων των Εκκλησιών και ομολογιών, που έχουν πέσει θύματα διώξεων και βίας. Το ‘‘αίμα των μαρτύρων’’, αναφέρθηκε ο Πάπας Φραγκίσκος, εγκαινιάζει μια νέα εποχή στις οικουμενικές σχέσεις, μια περισσότερο δέσμευση για την εκπλήρωση της εντολής του Χριστού «Ίνα πάντες εν ώσιν».

Η δημιουργία της Διεθνούς Αγγλικανικό-Ρωμαιοκαθολικής Επιτροπής ιδρύθηκε μετά από την ιστορική συνάντηση το 1966, μεταξύ Πάπα  Παύλου VI και Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου Ramsey, μια πρώτη συνάντηση μετά από την απόσχιση της Αγγλικανικής Εκκλησίας από την Ρώμη. Σε εκείνη την ιστορική συνάντηση εγκαινιάστηκε ο θεολογικός διάλογος μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και της Αγγλικανικής, στηριζόμενος στο Ευαγγέλιο και στις αρχαίες κοινές παραδόσεις για την «ενότητα στην αλήθεια», όπως ο Χριστός προσευχήθηκε.

Στην ετήσια αυτή συνάντηση ο Πάπας Φραγκίσκος επισήμανε ότι βλέπει ιδιαίτερα στην τρέχουσα περίοδο την σχέση της Καθολικής Εκκλησίας με την Τοπική Εκκλησία, ένα ζήτημα μεγάλης σημασίας που αναδύεται από το πρόγραμμα των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών του. Στην σχέση αυτή επίσης έκανε αναφορά ο Πάπας Φράγκισκος για την δυσκολία λήψης αποφάσεων για ηθικά και δεοντολογικά ζητήματα.

Για την σχέση και την πορεία του Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ της Αγγλικανικής και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, πέραν της υπόμνησης των πέντε συμφωνηθέντων κειμένων και κοινών δηλώσεων, τόνισε ότι αυτή η προσπάθεια υπενθυμίζει ότι ο οικουμενισμός δεν είναι ένα δευτερεύον ζήτημα ή στοιχείο στην ζωή της Εκκλησίας. ‘‘οι διαφορές που μας χωρίζουν δεν πρέπει να θεωρούνται απροσπέλαστες’’, τόνισε μεταξύ άλλων.

 O Πάπας Φραγκίσκος στην ομιλία του επισήμανε μεταξύ άλλων: ''Δεν έχουμε ακόμα φτάσει σε αυτό το στόχο, αλλά είμαστε πεπεισμένοι ότι το Άγιο Πνεύμα θα συνεχίζει να μας κινεί προς αυτή την κατεύθυνση, παρά τις νέες δυσκολίες και προκλήσεις. Η παρουσία σας σήμερα εδώ είναι μια ένδειξη του πόσο η κοινή παράδοση της πίστης και της ιστορίας μεταξύ Αγγλικανών  και  Καθολικών, μπορούν να εμπνεύσουν και να συνεχίσουν τις προσπάθειές μας για να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την πλήρη κοινωνία. .. Υπάρχει ένας ισχυρός δεσμός που μας ενώνει και αναφέρεται πέρα από όλες τις διαιρέσεις: είναι η μαρτυρία των Χριστιανών από διάφορες εκκλησίες και τις παραδόσεις, τα θύματα των διώξεων και βίας, απλώς λόγω της πίστης που πρεσβεύουν''.

Δημοσιεύτηκε στο ΑΜΕΝ

Επίσκεψη Αγγλικανού Απεσταλμένου, Επισκόπου Ευρώπης Robert Innes στην «Αποστολή»

Τα Γραφεία του Φιλανθρωπικού Οργανισμού «Αποστολή» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών επισκέφθηκε σήμερα στις 12:30 ο Επίσκοπος Ευρώπης της Αγγλικανικής Εκκλησίας κ. Robert Neil Innes, όπου έγινε δεκτός από τον Γενικό Διευθυντή της «Αποστολής» κ. Κωνσταντίνο Δήμτσα. Ο Επίσκοπος Innes επισκέπτεται την Χώρα μας ως Απεσταλμένος του Αρχιεπισκόπου Καντουαρίας με σκοπό να συμβάλει στην εμβάθυνση των σχέσεων μεταξύ Αγγλικανικής και Ελληνικής Εκκλησίας και στην μεταξύ τους συνεργασία σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Κατά την επίσκεψη του Αγγλικανού Απεσταλμένου παρουσιάσθηκαν οι δράσεις και τα προγράμματα του Οργανισμού, έγινε αποτίμηση των αποτελεσμάτων της μέχρι σήμερα διμερούς συνεργασίας σε θέματα φιλανθρωπίας και εκπαίδευσης, ενώ συζητήθηκαν και νέοι τρόποι συνεργασίας και υποστήριξης του κοινωνικού έργου.

Ο Επίσκοπος Innes χαρακτήρισε εντυπωσιακό το έργο της «Αποστολής», εξέφρασε την ικανοποίησή του για την μέχρι σήμερα διμερή συνεργασία, υπογραμμίζοντας τη διάθεση και ανάγκη για εμβάθυνση, διεύρυνση και στήριξή της.

Από την πλευρά του, ο κ. Δήμτσας χαρακτήρισε εξαιρετικές τις σχέσεις Καντουαρίας και Αθηνών, υπογραμμίζοντας την ουσιαστική συνεργασία των δύο πλευρών σε θέματα κοινωνικής φιλανθρωπίας και εκπαίδευσης, και αναφέροντας τα εξής: « Στο πρόσωπό του Επισκόπου κ. Robert Neil Innes, βρίσκουμε έναν σύμμαχο, συνοδοιπόρο και έναν αληθινό φίλο που μπορούμε να διευρύνουμε τις κοινωνικές δράσεις και τη φιλανθρωπική μας δραστηριότητα». Ο κ. Δήμτσας ευχαρίστησε επίσης τον Αγγλικανό Εφημέριο Αθηνών π. Μάλκολμ Bradshaw για την εξαίρετη συνεργασία και υποδειγματική βοήθεια, που παρέχει στην «Αποστολή».

Στα πλαίσια της επίσκεψης του Επίσκοπου Innes, η Αγγλικανική Ενορία Αθηνών παρέδωσε χρηματική βοήθεια για τη στήριξη του έργου της «Αποστολής» στον τομέα της σίτισης.

Τον Αγγλικανό Απεσταλμένο συνόδευε ο Εφημέριος της Αγγλικανικής Εκκλησίας Αιδεσιμολογιώτατος Μάλκολμ Bradshaw, Αποκρισιάριος στην Αθήνα, καθώς επίσης και ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος Σωτηριάδης, ως εκπρόσωπος της Επιτροπής Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων της Ιεράς Συνόδου.

Ο Αγγλικανός Επίσκοπος Ευρώπης επισκέφθηκε δομές, καθώς επίσης και το Κεντρικό Συσσίτιο της «Απόστολής» επί της Σοφοκλέους. 

 Ο Επίσκοπος κ. Robert Innes εδρεύει στις Βρυξέλλες και έχει την ευθύνη εποπτείας όλων των Αγγλικανικών ενοριών στην Γηραιά Ήπειρο, μεταξύ των οποίων και των Αγγλικανικών ενοριών ανά την Ελλάδα. Είναι έγγαμος Επίσκοπος και πατέρας τεσσάρων παιδιών.

 

Γυναίκα και Χειροτονία στις Χριστιανικές Εκκλησίες: Οικουμενικές προοπτικές/Women and Ordination in the Christian Churches: International Perspectives, Συλλογικός Τόμος 2010

 Του Ιωάννη Λότσιου,

Η Θεματολογία της μετοχής της γυναίκας στη Ιεροσύνη είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αλλά και συνάμα σημαντικές εξελίξεις στην νεότερη ιστορία του Οικουμενικού Διάλογου και των σχέσεων μεταξύ των Εκκλησιών και Ομολογιών. Το βιβλίο, Γυναίκα και Χειροτονία στις Χριστιανικές Εκκλησίες: Διεθνής προοπτικές/Women and Ordination in the Christian Churches: International Perspectives, Editor(s): Ian Jones, Kirsty Thorpe, Janet Wootton,(T&T Clark Theology), Hardcover – September 30, 2008, αποτελεί μια συλλογή δοκιμίων στην επιστημονική ανάλυση του θέματος της χειροτονίας των γυναικών στα θεολογικά, κοινωνιολογικά και ανθρωπολογικά πλαίσια. Επίσης αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο το θέμα της χειροτονίας των γυναικών αποτελεί αντικείμενο επεξεργασίας, των συζητήσεων ή της θεσπίσεως του μέσα από τις διάφορα πολιτιστικά και εκκλησιαστικά σχήματα και του ζητήματος του μυστηρίου της ιεροσύνης μεταξύ των δύο φύλων, της σχέσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών κληρικών κ.α..

Ο Συλλογικός τόμος προέρχεται από ένα Συνέδριο στην Μ. Βρετανία το 2006 με πολλούς εκπροσώπους των διαφόρων δογμάτων, Εκκλησιών και Ομολογιών. Αφορμή υπήρξε η διεύρυνση της εμπειρίας της Εκκλησίας της Αγγλίας να χειροτονεί γυναίκες ιερείς, κατά την περίοδο 1994-2006 σε σύγκριση με εκείνες τις αγγλικανικές Εκκλησίες που δεν αποφάσισαν την είσοδο στης γυναίκας στον κλήρο, καθώς και με τον υπόλοιπο Χριστιανικό κόσμο. 

 Ο Συλλογικός τόμος, περιέχει οικουμενικές αντιλήψεις και αξιοσημείωτες θεολογικές συνεισφορές, απαραίτητο στοιχείο για την θεολογική έρευνα. Περισσότερο, οι αναφορές των ιστορικών, κοινωνιολογικών και δια-πολιτισμικών δεδομένων, προβληματισμών και προκλήσεων, σχετικά με το ρόλο των γυναικών σε μια συνύπαρξη των Εκκλησιών και των Ομολογιών στο σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι, αποτελεί πηγή θεολογικής κατάρτισης. Επίσης, ενημερώνει για σημαντικά και αμφισβητούμενα ζητήματα που σχετίζονται με τις θεμελιώδεις σχέσεις μεταξύ θεολογίας, εκκλησιολογίας, οικουμένης, ιεροσύνης των δύο φύλων. 

Βιβλιοκρισία βλέπε Angela Shier-Jones, ‘’ Women and Ordination in the Christian Churches’’, στο Ecclesiology, (2010), σ. 216-219.

Περιεχόμενα/ Contexts

Introduction
Ian Jones, Kirsty Thorpe and Janet Wootton
Part I: Theological Perspectives

1. Hermeneutical Questions: the Ordination of Women in the Light of Biblical and Patristic Typology
Frances Young

2. The Ordination of Women in the Roman Catholic Church
Catherine Gyarmathy-Amherd

3. The Ordination of Women from an Orthodox Perspective
Katerina Karkala-Zorba

4. Should Theological Education Be Different for Clergywomen? Doing Women's Work; in a Mainline Protestant Seminary
Ellen Blue

5. Doing Leadership Differently? Women and Senior Leadership in the Church of England
Rosie Ward

Part II: Historical Perspectives

6. Winifred Kiek, Migration and the Prophetic Role of Congregational Women Ministers in Australia, 1927-1977
Julia Pitman

7 Women and Ministry within the British Unitarian Movement
Ann Peart

8. The Process in the Church of Sweden towards the Ordination of Women as Priests and the Consecration of Women as Bishops
Christina Odenberg

9. The Ordination of Women in Africa: a Historical Perspective
Esther Mombo

10. Women's Ordination in the Old Catholic Churches of the Union of Utrecht: Discussion, Decision-Making and Reception
Angela Berlis

Part III: Sociological Perspectives

11. Forever pruning? The Path to Ordained Women's Full Participation in the Episcopal Church of the United States of America
Adair Lummis

12. The Feminisation and Professionalisation of Ordained Ministry within the M'ohi Protestant Church in French Polynesia
Gwendoline Malogne-Fer

13. Neither Male nor Female: Tradition, Ordination and Nigerian Female Leaders of New Generation Churches
Bolaji Bateye,

14 One Ministry, Separate Spheres: The Experiences of Ordained Women in Senior Leadership in The Salvation Army in the UK
Helen Cameron and Gillian Jackson

15. Daughters of Jerusalem, Mothers of Salem: Caribbean Women in the Ministry of the Anglican Church
Evie Vernon

AFTERWORD
Ian Jones

Source:bloomsbury 

Meet Britain's first 11-year-old female bishop

 

Rebecca Howarth became a 'girl bishop' earlier this month, meaning that she's technically Britain's first ever female bishop. She tells Radhika Sanghani what she wants to achieve in her role.

Britain has finally accepted women as bishops in the Church of England, and just last week, The Rev Libby Lane was announced the UK’s first ever female bishop.

But, little does Mrs Lane know that an 11-year-old girl already beat her to the title of Britain’s female bishop.

Rebecca Howarth, a Manchester schoolgirl, became ‘girl bishop’ at the start of this month, meaning she will take charge of her local Oldham Parish Church this month, until the Epiphany on January 6.

The church has previously taken on a number of boy bishops for the annual tradition, where a youth bishop takes over from the serving Bishop of Manchester - but this is the first time that a girl has taken on the role. It follows the Church of England’s decision to allow women to become bishops.

Rebecca is thrilled. “I was really excited ever since I found out I was going to be girl bishop,” she tells me. “Really women are just as good as boys I think, they’re both equal to each other. If a boy can be bishop, I don’t see why girls can’t. I just believe that girls have a right to be as good as boys.”

She welcomes the CoE’s change in legislation, not just because it has made her position possible but because it is a move in the right step for equality. Even in her primary school, she has noticed that boys sometimes feel superior to the girls.
“If we get put into groups and they’re the only boy in the group, they have a bit of a huff and a sigh,” she explains. “Sometimes they think they’re more important than us.”
She wants boys to realise that they’re not, and hopes that her new role as girl bishop will help get that message across.
It’s why she jumped at the chance as soon as her priest suggested it to her mum: “Father Derek asked my mum if I wanted to think about it and as soon as I agreed it was announced in church. They’d decided it would be nice to have a girl. If I’d disagreed there were lots of others who would have done it.”
When she was chosen at the start of the month, she took over from the church’s current bishop in a traditional ceremony. “I had to lead a few prayers,” she says. “I had to literally pull a bishop out of his chair and sit on it myself. It’s tradition. It’s a really big honour.”
  I ask her why she thinks that the church chose her for the honour, and she says it’s probably because she loves going to church so much: “I go to church every week on a Sunday. I’ve been going to church for as long as I can remember and I really enjoy Sunday School. We just have fun."
Though she admits that she struggles with the Bible: "I find it hard to understand sometimes, with all the 'thees' and 'thys' and 'hard words. The New Testament is supposed to be easier to understand than the Old Testament. I hear there’s someone called Rebecca so I’m interested in that.”

Bar the tough lexicon of the Bible, Rebecca really loves being a Christian: “I really like going to church. Sometimes before I became girl bishop I had a short prayer to read out. I like learning about God and Jesus and stuff. I think it’s really cool that there’s someone there watching us. It sort of reassures me. If you think about it when you’re feeling sad, it makes you feel better.”
She’s particularly excited to be leading the church at Christmas because the Nativity celebration is her favourite time of the year. But what Rebecca really hopes to do as girl bishop is help the congregation remember the real message behind Christmas.
“Everyone loves opening presents and eating Christmas dinner – I do it myself,” she says. “But it’s important to remember the real meaning and the story of what happened. It’s quite easy to get caught up in the presents and Father Christmases – most people get more excited about that than the real meaning. But it’s really up to other people what they do.”
Her family are thrilled by her position as girl bishop (bar her little sister who’s “feeling a bit left out”) but does this mean that Rebecca wants to follow in the footsteps of Ms Lane and become an adult bishop herself?
"I’m not really sure, maybe I’ll just wait and see what I have done as a youth bishop and think about it,” she says diplomatically. “I like writing stories, and I’d really like to be a writer, so we'll see.” Watch this space. 


Sourse:

Telegraph