Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα WCC. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα WCC. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 9 Μαΐου 2019
Δευτέρα 21 Μαΐου 2018
Πέμπτη 27 Απριλίου 2017
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017
Σάββατο 20 Ιουνίου 2015
Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015
ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ (CONSENSUS) ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ
Του Παναγιώτη Ανδριόπουλου
Δημοσιεύτηκε στο Φως Φαναρίου
Δημοσιεύτηκε από τις εκδόσεις CEMES του Κέντρου Οικουμενικών, Ιεραποστολικών και Περιβαλλοντικών Μελετών «Μητρ. Παντελεήμων Παπαγεωργίου», και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά, η διατριβή για την απόκτηση Μάστερ της κ. Αναστασίας Π. Βασιλειάδου, με τίτλο
H ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΤΟ ΠΣΕ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ. ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ Η ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΤΟ ΠΣΕ. Η εργασία αυτή, η οποία όπως δηλώνεται «αφιερώνεται
οφειλετικώς στην Α. Θ. Παναγιότητα τον Αρχιεπίσκοπο
Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ.
Βαρθολομαίο», παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αφού μεγάλο
μέρος της καλύπτει την έννοια και τον μηχανισμό της λειτουργίας της
μεθόδου λήψης αποφάσεων με συναίνεση (consensus), με την οποία ως γνωστό
θα διεξαγάγει τις εργασίες της και η Πανορθόδοξος Αγία και Μεγάλη
Σύνοδος το 2016.
Ο πρόλογος της συγγραφέως αρχίζει με μια σπάνια αναφορά του π. Γεωργίου Φλορόφσκυ: «Θα
πρέπει να επιδιώκουμε την ενότητα, ή την επανένωση (των χριστιανών ή
των Εκκλησιών), όχι γιατί κάτι τέτοιο θα μας έκανε αποτελεσματικότερους,
ή θα μας έδινε καλύτερα εφόδια, στο έργο της ιεραποστολής, αλλά γιατί η
ενότητα αποτελεί θεϊκή επιταγή, τον θεϊκό σκοπό και το σχέδιο της Θείας
Οικονομίας, γιατί η ενότητα ανήκει στην ίδια την ουσία του
χριστιανισμού».
Ολόκληρος ο πρόλογος των εκδόσεων CEMES
έχει ως εξής: «Η εργασία αυτή υποβλήθηκε και υποστηρίχτηκε στο
μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ και δημοσιεύτηκε
σε πρώτη φωτοτυπική έκδοση πριν από 10 χρόνια. Το Κέντρο Οικουμενικών,
Ιεραποστολικών και Περιβαλλοντικών Μελετών «Μητροπολίτης Παντελεήμων
Παπαγεωργίου» έκρινε αναγκαία την επανέκδοσή της από τις εκδόσεις CEMES,
από τη στιγμή που η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος
πήρε την πρωτοβουλία να εισηγηθεί πέρσι τον Μάρτιο (2014) κατά την
Σύνοδο των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών (η οποία και
συναίνεσε ομόφωνα) την σύγκλιση Πανορθοδόξου Συνόδου τον Μάιο του
2016.
Η Σύνοδος αυτή των Προκαθημένων
αποφάσισε την υιοθέτηση της μεθόδου λήψεως αποφάσεων, τόσο κατά το
προκαταρκτικό όσο και κατά το τελικό στάδιο, με «συναίνεση» (consensus),
την οποία πραγματεύεται διεξοδικά η διατριβή της κ.
Αναστασίας Βασιλειάδου. Είναι η μέθοδος την οποία ουσιαστικά οι
Ορθόδοξοι είχαν απαιτήσει, και ουσιαστικά επέβαλαν στους πολυμερείς
διαλόγους, πρωτοστατούσης μάλιστα της Ρωσικής αντιπροσωπείας.
Στην πρώτη φωτοτυπική έκδοση της παρούσης εργασίας η συγγραφέας υποστήριζε, ότι «οι
προτάσεις της Ειδικής Επιτροπής ανοίγουν...νέους ορίζοντες τόσο για την
κοινή πορεία των χριστιανών προς την ορατή ενότητα, όσο κυρίως για την
απρόσκοπτη και αποτελεσματική μαρτυρία των Ορθοδόξων στην Οικουμενική
Κίνηση, στην παγκόσμια ιεραποστολή, και κυρίως στον διεξαγόμενο στα
πλαίσια του ΠΣΕ πολυμερή οικουμενικό διάλογο» (από τον Πρόλογο).
Σήμερα αποδεικνύεται ότι το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την «ενότητα»
της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά και την «αποτελεσματική μαρτυρία» της στο
σύγχρονο κόσμο. Κι αυτό, γιατί παρατηρείται κάποια παρερμηνεία του όρου
«συναίνεση» (consensus) και της λειτουργίας της ως αποκλειστικής
μεθόδους λήψεως αποφάσεων, άλλοτε γιατί εκλαμβάνεται ως ισοδύναμη με την
«ομοφωνία», όπως τεχνηέντως παρουσιάζεται στις περισσότερες μεταφράσεις
στα ελληνικά των διαφόρων πληροφοριακών δελτίων, και άλλοτε γιατί
ταυτίζεται με την «αρνησικυρία» (veto), κάτι που βρίσκεται σε
αναντιστοιχία με την μακραίωνη παράδοση της Ορθόδοξης Καθολικής
Εκκλησίας, ιδιαίτερα κατά τις αποφάσεις οικουμενικών συνόδων.
Τυχόν παρερμηνεία της – δευτερεύουσας αυτής διαδικαστικής, πλην όμως
ουσιαστικής – λεπτομέρειας κατά την λήψη αποφάσεων στην πολλά υποσχόμενη
Αγία και Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά και τον
προφητικό χαρακτήρα της Ορθόδοξης χριστιανικής μαρτυρίας. Αυτός,
άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίον θεωρήθηκε χρήσιμη και αναγκαία η
διακίνηση μέσω των εκδόσεων CEMES των αποφάσεων της Ειδικής Επιτροπής
(Special Commission), τις οποίες άλλωστε οι ίδιες οι αντιπροσωπείες των
Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών διατύπωσαν πριν από 15 περίπου χρόνια.
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014
Week of Prayer for Christian Unity: Theme for 2015: Jesus said to her: "Give me to drink"(John 4:7)
WCC,
At least once a year, Christians are reminded of Jesus’ prayer for
his disciples that “they may be one so that the world may believe” (see
John 17.21). Hearts are touched and Christians come together to pray for
their unity. Congregations and parishes all over the world exchange
preachers or arrange special ecumenical celebrations and prayer
services. The event that touches off this special experience is the Week
of Prayer for Christian Unity.
Traditionally the week of prayer is celebrated between 18-25 January,
between the feasts of St Peter and St Paul. In the southern hemisphere,
where January is a vacation time, churches often find other days to
celebrate it, for example around Pentecost, which is also a symbolic
date for unity.
In order to prepare for the annual celebration, ecumenical partners
in a particular region are invited to produce a basic liturgical text on
a biblical theme. Then an international editorial team of WCC and Roman
Catholic representatives refines this text to ensure that it can be
prayed throughout the world, and to link it with the search for the
visible unity of the church.
The text is jointly published by the Pontifical Council for Promoting Christian Unity and the WCC, through the WCC's Commission on Faith and Order,
which also accompanies the entire production process of the text. The
final material is sent to WCC member churches and Roman Catholic
episcopal conferences, and they are invited to translate the text and
contextualize or adapt it for their own use.
Text:
Download : WPCU2015en.pdf
Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014
Συνάντηση Πατριάρχη Ρωσίας και Γενικού Γραμματέα του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών
Tου Ιωάννη Λότσιου,
Ο Γενικός Γραμματέας του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών Dr Olav Fykse Tveit συναντήθηκε σήμερα με τον Πατριάρχη Ρωσίας, παρουσία του Μητροπολίτη Ιλαρίωνα, Προέδρου του Τμήματος των Εξωτερικών και Εκκλησιαστικών Υποθέσεων. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε κατόπιν αιτήματος του Γενικού Γραμματέα προς τον Πατριάρχη Ρωσίας. O Πατριάρχης Ρωσίας υπογράμισε μεταξύ άλλων:ανέφερε ιδιαίτερα: «Θέλω να ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας με την αναφορά στη συνεδρία της Κεντρικής Επιτροπής του Π.Σ.Ε. το παρελθόντα Ιούλιο στη Γενεύη. Μελέτησα το σχετικό υλικό και πρέπει να ομολογήσω τη θετική εντύπωση που αποκόμισα από το έργο. Ακόμα και το θέμα, το οποίο προβάλλεται τώρα, δηλαδή της ειρήνης και της δικαιοσύνης, είναι άκρως επίκαιρο. Ως Εκκλησία στη θεώρησή μας του έξωθεν κόσμου και ιδίως του πολιτικού κόσμου, πάντα τονίζουμε την ανάγκη συνδυασμού κάθε ειρηνευτικής πρωτοβουλίας με τη δικαιοσύνη, διότι χωρίς τη δικαιοσύνη είναι πολύ εύθραυστη η ειρήνη. Είναι τελευταία που απευθυνόμενος στο Ουκρανικό μου ποίμνιο συνέχεια ομιλώ για την ανάγκη της δικαιοσύνης, η οποία είναι απαραίτητη προκειμένου να επιτευχθεί η πραγματική ειρήνη στην Ουκρανία. Είναι σημαντικό να εκλείψει κάθε διάκριση σε βάρος των ανθρώπων για γλώσσικούς, εθνικούς και θρησκευτικούς λόγους».
Η συζήτηση επικεντρώθηκε για τις εκκλησίες και τις προκλήσεις αποκατάστασης της ειρήνης. Ο Γενικός Γραμματέας του ΠΣΕ εξέφρασε την αλληλεγγύη του προς την Ρωσική Εκκλησία, η οποία είναι μέλος του ΠΣΕ, για την οδυνηρή σύγκρουση στην Ουκρανία. Επίσης έμφαση δόθηκε στα θέματα της Μ. Ανατολής και την συμπαράσταση στις εκκλησίες της περιοχής. Επίσης μεγάλη έμφαση δόθηκε για τις αρνητικές συνέπειες που έχει το ουκρανικό ζήτημα, στις σχέσεις Ανατολής και Δύσης στη Ευρώπη και στις σχέσεις μεταξύ των εκκλησιών.
Τέλος ο Πατριάρχης Ρωσίας πιστεύει ότι το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών δύναται να διαδραματίσει από τους κορυφαίους ρόλους στη διεξαγωγή του ἐν λόγῳ διαλόγου και το συντονισμό της διαχριστιανικής συνεργασίας στο θέμα ειρήνης.
Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014
Climate, Faith and Hope: Faith traditions together for a common future
As part of a global effort to mobilize action and ambition on climate change, the United Nations Secretary-General Ban Ki-moon is organizing a Climate Summit on 23 September 2014 in New York. In order to highlight the specific contributions that faith traditions bring to the international climate debate, the World Council of Churches and Religions for Peace will organize an Interfaith Summit on Climate Change, to be held in New York 21-22 September 2014.
One of the objectives... of this Interfaith Summit will be to convey the faith communities’ concerns and proposals to the Secretary General’s Climate Summit as part of long term efforts to influence the climate negotiations and the contributions countries bring to the table.
This is the statment signed on September 21 in New York.
Statement:
As representatives from different faith and religious traditions, we stand together to express deep concern for the consequences of climate change on the earth and its people, all entrusted, as our faiths reveal, to our common care. Climate change is indeed a threat to life, a precious gift we have received and that we need to care for.
We acknowledge the overwhelming scientific evidence that climate change is human-induced and that, without global and inclusive action towards mitigation and unless fully addressing its fundamental causes, its impacts will continue to grow in intensity and frequency. At the same time, we are ready to dialogue with those who remain skeptical.
In our communities and thanks to the media, we see the manifestations of climate change everywhere. From our brothers and sisters around the world, we hear about its effects on people and nature. We recognize that these effects disproportionally affect the lives, livelihoods and rights of poorer, marginalized and therefore most vulnerable populations, including indigenous peoples. When those who have done the least to cause climate change are the ones hardest hit, it becomes an issue of injustice. Equitable solutions are urgently needed.
We recognize that climate change stands today as a major obstacle to the eradication of poverty. Severe weather events exacerbate hunger, cause economic insecurity, force displacement and prevent sustainable development. The climate crisis is about the survival of humanity on planet earth, and action must reflect these facts with urgency.
Therefore, as faith leaders, we commit ourselves to the promotion of disaster risk reduction, adaptation, low carbon development, climate change education, curbing our own consumption patterns and reducing our use of fossil fuels. Based on our spiritual beliefs and our hope for the future, we commit to stimulating consciences and encouraging our peers and communities to consider such measures with urgency.
We share the conviction that the threats of climate change cannot be curbed effectively by a single State alone but only by the enhanced co-operation of the community of States, based on principles of mutual trust, fairness and equity, precaution, intergenerational justice and common but differentiated responsibilities and capabilities. We urge the rich to support the poor and the vulnerable significantly and everywhere, especially in Least Developed Countries, Small Island States and Sub-Saharan Africa. Significant support would include generous financial resources, capacity building, technology transfer and other forms of co-operation.
We encourage Heads of State and Ministers attending the Climate Summit to announce pledges for the Green Climate Fund, including commitments to increase them thereafter, to establish new partnerships for climate resilience and low carbon development, and to assure access to renewable energies for all people.
As people of faith, we call on all governments to express their commitment to limit global warming well below 2° Celsius. We emphasize that all States share the responsibility to formulate and implement Low Carbon Development Strategies leading to de-carbonization and the complete phase-out of fossil fuels by mid-century.
Consequently we encourage world political and economic leaders to exercise their leadership during the Climate Summit by announcing joint actions such as important short-term emission cuts, phasing out fossil fuel subsidies, coal caps or coal divestment, forest protection, increased energy efficiency in construction and transportation, and other concrete steps. We further call on all governments to identify medium and long-term adaptation needs and to develop strategies to address them based on country-driven, gender-sensitive and participatory approaches to better manage residual loss and damage due to adverse climate impacts.
Ultimately we request all States to work constructively towards a far-reaching global climate agreement in Paris in 2015, building on transparency, adequacy and accountability. The new agreement must be:
- ambitious enough to keep temperature from rising well below 2° Celsius;
- fair enough to distribute the burden in an equitable way; and
- legally binding enough to guarantee that effective national climate policies to curb emissions are well funded and fully implemented.
As religious representatives and citizens in your countries, we hereby commit ourselves to address the climate change threat. We continue to count on your leadership, and we encourage and expect you to make the right decisions. When difficult decisions need to be taken for the sustainability of the earth and its people, we are ready to stand with you. We pray for you and for all humanity in caring for the earth.
Πηγή:
http://www.interfaithclimate.org/the-statement
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)