Του Αγίου Νικολάου σήμερα, ενός κοινού Αγίου σε Ανατολή και Δύση, πολλές πόλεις εορτάζουν, ιδιαίτερα οι παραλιακές, ως προστάτης των θαλασσών, των ναυτικών, εξαιτίας των πολλών θαυματουργικών παρεμβάσεων του.
Συγχρόνως, διανύουμε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, επίσης σε Ανατολή και Δύση. Καθημερινώς βλέπουμε ανθρώπους να χάνουν τις εργασίες ρους, άλλοι να στερούνται τα απαραίτητα, παιδιά στο σχολείο να λιποθυμούν και φοιτητές να βρίσκονται σε απόγνωση. Η ανάγκη για την αντιμετώπιση της έλλειψης των απαραίτητων αγαθών μας φέρνει μπροστά μας ένα σημείο βασικό από την ζωή του Αγίου Νικολάου.
Ο Άγιος Νικόλαος, δεν άφησε κάποια συγγράμματα, ούτε θεολογικές πραγματείες, επίσης ούτε ομιλίες, ήταν πρακτικός άνθρωπος, συνδύαζε την ποιμαντική του ευθύνη με την προσφορά και διακονία για τον άνθρωπο. Υπήρξε βαθύτερα, άνθρωπος της προσευχής, της πίστης, της πράξης και των έργων.
Η ζωή του Αγίου Νικολάου, μας δείχνει την αρεστή στο Θεό και νηφάλια σχέση του ποιμένος με τους ανθρώπους. Επιπλέων, ο Άγιος Νικόλαος, ήταν άνθρωπος στα έργα της αλληλεγγύης, αφανής, άγνωστος στους πολλούς. Κανείς δεν ήξερε ποιος είναι αυτός που παρεμβαίνει και δίνει λύση. Ένα περιστατικό μας δείχνει τους πνευματικούς κινδύνους που απορρέουν από μια οικονομική καταστροφή, που μπορεί συμβαίνει σήμερα σε πολλές οικογένειες.
Στα Πάταρα της Λυκίας, ένας πλούσιος άνθρωπος, με τρεις κόρες, καταστράφηκε οικονομικά, χάνοντας τα πάντα. Και από πλούσιος έγινε φτωχός. Για να παντρέψει τις τρεις κόρες έπρεπε να έχει να δώσει προίκα, αλλιώς κανείς δεν θα τις έπαιρνε. Αυτό ήταν μια συνήθης πρακτική.
Η σκέψη του πλούσιου ανθρώπου για την τύχη και το μέλλον των παιδιών του ήταν ζοφερή, σκεφτόταν να τις δώσει σε κάποιο πορνείο για να μπορούν να ζουν τουλάχιστον πλουσιοπάροχα. Ήταν μια σκέψη του πατέρα, εξαιτίας της θλίψεως, της στεναχώριας και της ανάγκης. Δεν ήταν επειδή το ήθελε ο ίδιος να το κάνει.
Ο Άγιος Νικόλαος, όταν ενημερώθηκε για την βούληση αυτή του πατέρα, έδεσε ένα πουγκί με χρυσά νομίσματα και αργά το βράδυ το πέταξε από ένα παράθυρο στο σπίτι. Ο πατέρας που βρήκε το πρωί το πουγκί με τα χρήματα, πλήρωσε τα χρέη του και πάντρεψε την πρώτη κόρη. Ο Άγιος Νικόλαος είδε ότι ο πατέρας χρησιμοποίησε τα χρήματα, όπως έπρεπε. Το ίδιο έγινε και για την δεύτερη κόρη και την τρίτη. Στην τρίτη όμως ο πατέρας περίμενε κάθε νύχτα να δει ποιον στέλνει ο Θεός για να τον βοηθήσει. Όταν είδε ότι είναι ο Άγιος Νικόλαος, έπεσε στα γόνατα του να τον ευχαριστήσει, γιατί σίγουρα έσωσε την οικογένεια του και τον ίδιο, από την πείνα, την ηθική και την πνευματική διαφθορά.
Στο πρόσωπο του Αγίου Νικολάου, τιμούμε τις ποιμαντικές πρακτικές, μέσα στην ανωνυμία και την αφάνεια της ποιμαντικής διακονίας. Οι συνέπειες εμφανίζονται στην κοινωνία και οδηγούν σε δύο συμπεράσματα. Το πρώτο, ότι υπάρχουν και σύγχρονοι ιερείς που αφουγκράζονται τα προβλήματα και παρεμβαίνουν και σώζουν ζωές, τόσο από ηθικής απόψεως, όσο και από οικονομικής. Το δεύτερο, ότι και σήμερα στην περίοδο αυτής της αναπόφευκτης οικονομικής κρίσης, κορίτσια μπορεί να οδηγούν τα βήματα τους στην πορνεία για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία. Ο δρόμος για δράση είναι ανοιχτός έχοντας άριστο πρότυπο.
