Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Τὸν μέγαν ὁπλίτην καὶ ἀθλητήν





Apolytikion of St. Demetrios

Ἦχος γ'

Μέγαν εὕρατο ἐν τοῖς κινδύνοις,

σὲ ὑπέρμαχον ἡ οἰκουμένη,

Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον.

Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν,

ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύνας τὸν Νέστορα,

οὕτως Ἅγιε,

Μεγαλομάρτυς Δημήτριε,

Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε,

δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Tone Three

The world has found you to be a great defense against tribulation

and a vanquisher of heathens, O Passion-bearer.

As you bolstered the courage of Nestor,

who then humbled the arrogance of Lyaios in battle,

Holy Demetrius, entreat Christ God to grant us great mercy.

Kontakion

Ἦχος β'

Τοῖς τῶν ἰαμάτων σου ῥείθροις Δημήτριε, τὴν Ἐκκλησίαν Θεὸς

ἐπορφύρωσεν, ὁ δοὺς σοι τὸ κράτος ἀήττητον, καὶ περιέπων τὴν πόλιν σου

ἄτρωτον· αὐτῆς γὰρ ὑπάρχεις τὸ στήριγμα.

God, who has given you invincible might,

has tinged the Church with streams of your blood, Demetrius!

He preserves your city from harm,

for you are its foundation!


 


                                        

Ἡ μνήμη σου ἔνδοξε, Μάρτυς Δημήτριε, ἐφαίδρυνε σήμερον, τὴν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ, καὶ πάντας συνήγαγεν, ᾄσμασιν ἐπαξίως, εὐφημεῖν σε θεόφρον, ὡς ὄντως στρατιώτην, καὶ ἐχθρῶν καθαιρέτην· διὸ ταῖς ἱκεσίαις ταῖς σαῖς, ῥῦσαι ἡμᾶς πειρασμῶν.

Ἀθλήσεως καύχημα, Μάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν ἐνδυσάμενος,

κατεπολέμησας, ἐχθρὸν τὸν ἀνίσχυρον· πλάνην γὰρ τῶν ἀνόμων, ἐν αὐτῷ καταργήσας, γέγονας τοῖς ἐν πίστει, εὐσεβείας ἀλείπτης· διό σου καὶ τὴν μνήμην, σεπτῶς πανηγυρίζομεν.
Η Κοίμηση του Αγίου Δημητρίου - άγνωστος ζωγράφος του Χάνδακα, δεύτερο μισό του 15ου αιώνα μ.Χ.


Ἐλπὶς ἀκαταίσχυντε, τῶν πεποιθότων εἰς σέ, ἡ μόνη κυήσασα, ὑπερφυῶς ἐν σαρκί, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν· τοῦτον σὺν τοῖς Ἁγίοις, Ἀποστόλοις δυσώπει, δοῦναι τῇ οἰκουμένῃ, ἱλασμὸν καὶ εἰρήνην, καὶ πᾶσιν ἡμῖν πρὸ τέλους, βίου διόρθωσιν.


Δεῦρο Μάρτυς Χριστοῦ πρὸς ἡμᾶς, σοῦ δεομένους, συμπαθοῦς ἐπισκέψεως· καὶ ῥῦσαι κεκακωμένους, τυραννικαῖς ἀπειλαῖς, καὶ δεινῇ μανίᾳ τῆς αἱρέσεως· ὑφ' ἧς ὡς αἰχμάλωτοι, καὶ γυμνοὶ διωκόμεθα, τόπον ἐκ τόπου, συνεχῶς διαμείβοντες, καὶ πλανώμενοι, ἐν σπηλαίοις καὶ ὄρεσιν. Οἴκτειρον οὖν πανεύφημε, καὶ δὸς ἡμῖν ἄνεσιν, παῦσον τὴν ζάλην καὶ σβέσον, τὴν καθ' ἡμῶν ἀγανάκτησιν, Θεὸν ἱκετεύων, τὸν παρέχοντα τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.































Τεῖχος ὠχυρωμένον ἡμῖν, τὰς ἑλεπόλεις τῶν ἐχθρῶν μὴ πτοούμενον, ἐδόθης τὰς τῶν βαρβάρων, ἐπιδρομὰς καταργῶν, καὶ πασῶν τῶν νόσων τὰ συμπτώματα· κρηπὶς ἀκατάβλητος, καὶ θεμέλιος ἄρρηκτος, καὶ πολιοῦχος, οἰκιστὴς καὶ ὑπέρμαχος, ἐχρημάτισας, τῇ σῇ πόλει Δημήτριε· ἣν καὶ νῦν παμμακάριστε, δεινῶς κινδυνεύουσαν, καὶ τρυχομένην ἀθλίως, ταῖς σαῖς πρεσβείαις διάσωσον, Χριστὸν ἱκετεύων, τὸν παρέχοντα τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.
Πᾶσαν τὴν ἀρετὴν συλλαβών, τῶν Ἀθλοφόρων ὁ χορὸς ἀναδείκνυται, ἐντεῦθεν τῆς ἀκηράτου, καὶ μακαρίας ζωῆς, τὴν τρυφὴν ἀξίως ἐκληρώσαντο· ἐν οἷς ἀξιάγαστε, διαπρέπων Δημήτριε, καὶ τῇ μιμήσει, τοῦ Χριστοῦ σεμνυνόμενος, καὶ καυχώμενος, τῇ τῆς λόγχης ἰσότητι, αἴτησαι ἐκτενέστερον, ἡμᾶς τοὺς τιμῶντάς σε, τῶν παθημάτων ῥυσθῆναι, καὶ χαλεπῶν περιστάσεων, θερμῶς ἱκετεύων, τὸν περέχοντα τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.
Τὸν λόγχαις κληρωσάμενον, τῆς σωτηρίου πλευρᾶς τὴν χάριν, τῆς νυγείσης τῇ λόγχῃ, ἐξ ἧς ἡμῖν πηγάζει ὁ Σωτήρ, ζωῆς καὶ ἀφθαρσίας νάματα, Δημήτριον τιμήσωμεν, τὸν σοφώτατον ἐν διδαχαῖς, καὶ στεφανίτην ἐν Μάρτυσι· τὸν δι' αἵματος τελέσαντα, τὸν τῆς ἀθλήσεως δρόμον, καὶ θαύμασιν ἐκλάμψαντα πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ, τόν ζηλωτὴν τοῦ Δεσπότου, καὶ συμπαθῆ φιλόπτωχον· τὸν ἐν πολλοῖς καὶ πολλάκις κινδύνοις χαλεποῖς, τῶν Θεσσαλονικέων προϊστάμενον, οὗ καὶ τὴν ἐτήσιον μνήμην γεραίροντες, δοξάζομεν Χριστὸν τὸν Θεόν, τὸν ἐνεργοῦντα δι' αὐτοῦ πᾶσι τὰ ἰάματα.




Βαρθολομαίος: Ο Πόλεμος εν ονόματι της Θρησκείας είναι Πόλεμος εναντίον αυτής της ίδιας της Θρησκείας





Αρκετά μηνύματα περιελάμβανε ο χαιρετισμός του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά το εν τη Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή Συνέδριον με θέμα: «Εξερευνώντας την πόλη μου … Περιβάλλον, άνθρωπος και κοινωνία στα αστικά κέντρα του
21ου αιώνα - Ελλάδα και Τουρκία» στις 24 Οκτωβρίου.

Ακολουθει ολόκληρος ο χαιρετισμός:


Ιερώτατοι άγιοι αδελφοί,
Ελλογιμωτάτη Διευθύντρια της καθ᾿ ημάς Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής,
Ελλόγιμοι Εκπαιδευτικοί,
Αγαπητοί μαθηταί και μαθήτριαι,

Με πολλήν χαράν χαιρετίζομεν την εμπνευσμένην πρωτοβουλίαν της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής να διοργανώση το μαθητικόν αυτό Συνέδριον με θέμα: «Εξερευνώντας την πόλη μου … Περιβάλλον, άνθρωπος και κοινωνία στα αστικά κέντρα του 21ου αιώνα - Ελλάδα και Τουρκία», και να συγχαρώμεν από καρδίας δι᾽ αυτήν τόσον την Διευθύντριαν της Σχολής, Ελλογιμωτάτην κυρίαν Βικτωρίαν Λαιμοπούλου, όσον και τους συντελέσαντας εις την διοργάνωσιν του Συνεδρίου, τους καθηγητάς και τα μέλη της Εφορείας αυτής με επί κεφαλής τον Εντιμολ. κ. Αθανάσιον Αγγελίδην.

Η πρωτοβουλία αυτή, της οποίας ζώμεν από σήμερα την πραγματοποίησιν, είναι όντως εμπνευσμένη, διότι συγκεντρώνει εις την ωραίαν αυτήν αίθουσαν εκδηλώσεων της ιστορικής Σχολής μας μαθητάς από την Ελλάδα και την Τουρκίαν διά να συζητήσουν και να ανταλλάξουν απόψεις, διά να εισφέρουν προτάσεις και να προβληματισθούν διά δύο σημαντικούς παράγοντας της ανθρωπίνης ζωής: το φυσικόν και το κοινωνικόν περιβάλλον και την σχέσιν του ανθρώπου μετ᾽ αυτών, σχέσιν η οποία καθορίζει το παρόν και το μέλλον της ζωής του. Καί πάντα ταύτα θα εξετασθούν εις το πλαίσιον της ζωής του συγχρόνου ανθρώπου εις τα αστικά κέντρα τόσον της Τουρκίας όσον και της Ελλάδος, τα οποία διά του μεγέθους και της δομής των καθιστούν τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει το περιβάλλον, φυσικόν και κοινωνικόν, οξύτερα, και την άμεσον διευθέτησίν των επιβεβλημένην ανάγκην.

Η διοργάνωσις του παρόντος συνεδρίου τυγχάνει όμως ευπρόσδεκτος και αξιέπαινος πρωτοβουλία και διά δύο ακόμη λόγους: ο πρώτος είναι η παρεχομένη ευκαιρία συναντήσεως και ανταλλαγής απόψεων επί της προβληματικής του Συνεδρίου μεταξύ μαθητών εκ της ενταύθα Ομογενείας και εκ της Ελλάδος, αλλά και αλληλογνωριμίας αυτών, προς όφελος και των δύο πλευρών. Διό και με πολλήν πατρικήν στοργήν και αγάπην καλοσωρίζομεν τους εξ Ελλάδος προερχομένους μαθητάς, η παρουσία και συμμετοχή των οποίων εις το μαθητικόν τούτο Συνέδριον μας δίδει μεγάλην χαράν, και γεμίζει την καρδίαν μας με αισιοδοξίαν διά το μέλλον εν γένει, αλλά και διά το φυσικόν και κοινωνικόν περιβάλλον, μέσα εις το οποίον θα ζήσετε και εσείς και οι συνομίληκοί σας.
Εις αυτό ακριβώς έγκειται και ο δεύτερος λόγος ο οποίος καθιστά εμπνευσμένην την πρωτοβουλίαν διοργανώσεως του Συνεδρίου τούτου.

Τα προβλήματα του φυσικού περιβάλλοντος και η προστασία του, ως και τα ζητήματα τα συνδεόμενα με το κοινωνικόν περιβάλλον, όπως είναι τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, της αποξενώσεως των ανθρώπων, και της περιθωριοποιήσεως ωρισμένων εξ αυτών λόγω ιδιαιτέρων συνθηκών της ζωής των, απασχολούσαν μέχρι τούδε μόνον τους μεγαλυτέρους, οι οποίοι και φέρομεν εν πολλοίς την ευθύνην τόσον διά την μόλυνσιν και καταστροφήν του φυσικού περιβάλλοντος όσον και διά τα υπάρχοντα εις το κοινωνικόν περιβάλλον προβλήματα, τα οποία δυναμιτίζουν πολλές φορές τας σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, και αυτήν ταύτην την κοινωνίαν. Διά του παρόντος όμως συνεδρίου τα ζητήματα αυτά γίνονται αντικείμενον προβληματισμού και προτάσεων και των νεωτέρων, των μαθητών των Σχολείων μας, γεγονός το οποίον αποδεικνύει την ευαισθητοποίησιν αυτών και γεννά την ελπίδα διά το μέλλον, ότι θα είναι καλλίτερον του σήμερον.

Το τοιούτον μας χαροποιεί μεγάλως διότι ως Οικουμενικόν Πατριαρχείον από δεκαετιών αγωνιζόμεθα διά την εμπέδωσιν της ανάγκης προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίον αποτελεί τον κοινόν οίκον τον οποίον εχάρισεν εις όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους ο Δημιουργός Θεός, και τον οποίον έχομεν την ευθύνην και το χρέος να προστατεύωμεν ως και τον προσωπικόν μας οίκον έκαστος. Εκ παραλλήλου προς την προστασίαν του φυσικού περιβάλλοντος το Οικουμενικόν Πατριαρχείον δεν παύει να κηρύττη και να υπερασπίζεται την κοινήν αξίαν όλων των ανθρώπων, συμφώνως προς τον λόγον του Αποστόλου Παύλου «ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ• πάντες γαρ υμείς εις εστε εν Χριστώ Ιησού» (Γαλ. γ΄ 28-29), και να αγωνίζεται παντοιοτρόπως διά την άρσιν πάσης διακρίσεως μεταξύ των ανθρώπων, ως απαδούσης και αντιστρατευομένης το θέλημα και τας εντολάς του Θεού.

Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον από δεκαετιών εργάζεται διά την ανάπτυξιν διμερών και πολυμερών διαθρησκειακών διαλόγων οι οποίοι έχουν ως κύριον στόχον τους την καλλιέργειαν της ιδέας της ανοχής του ετέρου, του διαφορετικού, και την προβολήν του οράματος της επιτεύξεως της ειρηνικής συμβιώσεως μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων και ιδεολογικών τοποθετήσεων. Ως Οικουμενικός Πατριάρχης πολλάκις έχομεν είπει και τονίσει, ότι ο πόλεμος εν ονόματι της θρησκείας είναι πόλεμος εναντίον αυτής της ίδιας της θρησκείας. Δυστυχώς, τας ημέρας αυτάς γινόμεθα και πάλιν μάρτυρες πολεμικών συρράξεων αι οποίαι έχουν την αιτίαν των εις τας διαφορετικάς θρησκευτικάς πεποιθήσεις, διό και συγχαίρομεν πρωτοβουλίας όπως είναι η παρούσα, αι οποίαι στοχεύουν εις την καλλιέργειαν της ιδέας της ανοχής και της ειρηνικής συνυπάρξεως των ανθρώπων.

Η συμμετοχή σας, λοιπόν, εις το μαθητικόν τούτο Συνέδριον αποτελεί απόδειξιν της συστρατεύσεώς σας εις την μεγάλην αυτήν προσπάθειαν, η οποία ελπίζομεν και ευχόμεθα από καρδίας να αποβή ωφέλιμος και καρποφόρος, η δε εν τη Πόλει παραμονή σας και το προσκύνημά σας εις ένα τόπον εις τον οποίον τα ίχνη της ιστορίας του Γένους μας παραμένουν ανεξίτηλα, να είναι μία αλησμόνητος εμπειρία δι᾽ όλους σας, την οποίαν θα επιθυμήτε να ζήσετε και πάλιν επανερχόμενοι εδώ, όπου και σας αναμένομεν πάντοτε μετά πολλής αγάπης. Τούτο ισχύει τόσον δι᾽ εσάς, τους μαθητάς εξ Ελλάδος, πολλούς από τους οποίους έχομεν την χαράν να υποδεχώμεθα και εις το Φανάριον και εις τα διοργανούμενα τα τελευταία έτη καθ᾽ εκάστην άνοιξιν υπό του Ζωγραφείου Λυκείου μαθητικά συνέδρια, όσον και τους φοιτητάς, ως είναι οι παρόντες σήμερον εις το Συνέδριον φοιτηταί της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Σας υποδεχόμεθα και σας, Ελλόγιμοι φοιτηταί, με πολλήν πατρικήν αγάπην, και χαιρόμεθα ιδιαιτέρως διά την παρουσίαν σας εις τον ιστορικόν αυτόν χώρον της Παιδείας, τον αποτελούντα προέκτασιν της Ιεράς αυλής της Μητρός Εκκλησίας, η οποία ουδέποτε έπαυσε να μεριμνά και να φροντίζη διά την προώθησιν και προαγωγήν της παιδείας, ιδία δε διά του προκατόχου ημών και ιδρυτού, προ 560 ετών, της Πατριαρχικής ταύτης Σχολής, λογίου Πατριάρχου Γενναδίου του Σχολαρίου, εις τον οποίον είναι αφιερωμένον το εντός ολίγων εβδομάδων πραγματοποιούμενον εν συνεργασία μετά της Θεολογικής Σχολής σας Συνέδριον εις τον χώρον τούτον και πάλιν.
Σας καλωσορίζομεν λοιπόν όλους, μαθητάς και φοιτητάς, εις την Πόλιν μας και σας ευλογούμεν πατρικώς, ευχόμενοι πλούσιον τον παρά Θεού φωτισμόν διά τας σπουδάς και την ζωήν σας.


Πηγή:

http://www.agioritikovima.gr/oikpa/item/46043-βαρθολομαίος-οι-διαθρησκειακοί-διάλογοι-έχουν-στόχο-την-ανοχή-του-διαφορετικού

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Πάπας Φραγκίσκος: Οι Δεσμοί των δύο Εδρών Ρώμης και Κωνσταντινούπολης


fragkiskos-vartholomaios

Του Ιωάννη Λότσιου,

‘’Η επίσκεψη του Επισκόπου Ρώμης στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και η νέα συνάντηση με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο είναι δείγμα του βαθύτερου δεσμού που μας ενώνει για τις Έδρες Ρώμη-Κωνσταντινούπολη  (unisce le sedi di Roma e di Costantinopoli) και την επιθυμία να ξεπεραστούν τα εμπόδια που μας χωρίζουν’’, τόνισε ο Πάπας Φραγκίσκος σήμερα για την επικείμενη επίσκεψη στο Φανάρι συναντώντας σήμερα, στο Βατικανό, τα μέλη του θρησκευτικού ιδρύματος Orientale Lumen Foundation in America.
Ο Πάπας Φραγκίσκος επισήμανε ότι υπάρχει ένας πραγματικός οικουμενικός διάλογος που αναζητεί την πιστότητα στο πρόσωπο του Χριστού και στο θέλημα του.Ο Πάπας πρόσθεσε, επίσης, ότι η διάσταση της εσωτερικής ανανέωσης «είναι βασικής σημασίας για να πορευθεί κανείς το δρόμο που οδηγεί στην επανασυμφιλίωση και την πλήρη κοινωνία ανάμεσα σε όλους τους πιστούς του Ιησού».Σύμφωνα με τον ποντίφικα, «δεν νοείται πραγματικός οικουμενικός διάλογος, χωρίς μια μεγαλύτερη διάθεση προς την εσωτερική ανανέωση και την αναζήτηση μεγαλύτερης προσήλωσης και πιστότητας προς τον Ιησού και το θέλημά του».
 Ιδιαιτέρως έκανε μνεία για τον ζήλο και την προσπάθεια τους για την χριστιανική ενότητα των δύο προκατόχων του Πάπα Ιωάννη τον 23ον και  Πάπα Ιωάννη Παύλο, που προσφάτως αναγνωριστήκαν Άγιοι: «Ο Πάπας Ιωάννης 23ος, όταν συγκάλεσε την Δεύτερη Βατικανή Οικουμενική Σύνοδο, το 1962, υπέδειξε - μεταξύ των στόχων- και την ένωση των χριστιανών, ενώ ο Ιωάννης Παύλος ο Β' έδωσε σημαντική ώθηση στη στράτευση της Καθολικής Εκκλησίας προς τον οικουμενικό διάλογο, με την εγκύκλιό του, Ut unum Sint».

Η πράξη της αγιοποιήσεως υπογραμμίζει την συμβολή τους στην ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ Ρ/Καθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας, τόνισε ο Πάπας Φραγκίσκος.




Πηγή:

http://vaticaninsider.lastampa.it/nel-mondo/dettaglio-articolo/articolo/ecumenismo-ecumenism-ecumenismo-37124/




Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Καρδινάλιος Κοχ: Ενίσχυση των Σχέσεων η Συνάντηση Πάπα και Πατριάρχου





Tου Ιωάννη Λότσιου,
φωτο απο παλιότερη συνάντηση



Ο Πρόεδρος του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Χριστιανική Ενότητα, Καρδινάλιος Κερτ Κοχ , σε πρόσφατη συνέντευξη του με την επίσημη δήλωση για το ταξίδι του Πάπα Φραγκίσκου στην Τουρκία, εξέφρασε την ελπίδα ότι η συνάντηση Πάπα και Πατριάρχου στην Κωνσταντινούπολη κατά την Θρονική Εορτή θα ενισχύσει τις σχέσεις μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών: «Ο Παναγιότατος Πατριάρχης με βοήθησε να κοιτάξω την αναγκαιότητα του θεολογικού διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξου και Καθολικής Εκκλησίας και με αυτήν την έννοια η συνάντηση θα ενισχύσει τις σχέσεις μας».

Ιδιαίτερος όμως υπογράμμισε ότι το οικουμενικό όραμα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου είναι ένα βασικό στοιχείο για τον ίδιο που διευκολύνει τάσεις και ερωτήματα στον υφιστάμενο θεολογικό διάλογο.

Ο Καρδινάλιος Κοχ τόνισε ότι ο θεολογικός διάλογος είναι σε ένα πολύ δύσκολο και κρίσιμο σημείο, με το θέμα της συνοδικότητας και Πρωτείου και του ρόλου του Επισκόπου Ρώμης.

Για τον διάλογο με τους μουσουλμάνους υπογράμμισε ότι είναι απαραίτητος και για τους Ορθοδόξους και για τους Καθολικούς, αλλά πρέπει να ξεχωρίσουμε και να μην ταυτίζουμε με την θρησκεία τους εξτρεμιστές για να λυθούν τα προβλήματα των χριστιανών στις περιοχές αυτές. Η ‘’βία δεν είναι αδελφή της θρησκείας, αλλά η ειρήνη’’, υπογράμμισε.

Τέλος ο Καρδινάλιος αποκάλυψε ότι η Εγκύκλιο για την Οικολογία ίσως αποτελέσει κοινό κείμενο Πάπα και Πατριάρχου, λόγο και των ιδιαίτερων δεσμών φιλίας και αγάπης που διατηρούν, το οποίο ακόμα επίσημα δεν έχει επιβεβαιωθεί.



Πηγή:

http://www.catholicnewsagency.com/news/ecumenical-dialogue-in-the-spotlight-as-popes-turkey-trip-approaches-48986/

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Διάσκεψη για το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο Τορόντο.

 


Διάσκεψη στις 21 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε απο την Μητρόπολη Τορόντο για το Οικουμενικό Πατριαρχείο με θέμα απο το παρελθόν κοιτάζοντας στο μέλλον, ''Reflecting on the Past; Looking toward the Future''. Οι εισηγήσεις κάλυψαν τον ιστορικό και εκκλησιαστικό ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και την άσκηση της θρησκευτικής ελευθερίας.

Το μήνυμα του Οικουμενικου Πατριάρχη
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Τορόντο, ὑπέρτιμε καὶ ἔξαρχε παντὸς Καναδᾶ, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητὲ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Σωτήριε, χάρις εἴη τῇ ὑμετέρᾳ Ἱερότητι καὶ εἰρήνη παρὰ Θεοῦ.
Μετ᾿ ἰδιαιτέρας χαρᾶς καὶ εὐαρεσκείας ἐπληροφορήθημεν ἐκ τοῦ ἀπὸ τῆς δ΄ Αὐγούστου ἐ.ἔ. γράμματος τῆς ὑμετέρας ἀγαπητῆς Ἱερότητος ὅτι ἡ ὑπ᾿ αὐτὴν Ἱερὰ Μητρόπολις Τορόντο ὀργανώνει τὴν κα΄ Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. ἡμερίδα μὲ θέμα τὸ Οἰκουμενικὸν ἡμῶν Πατριαρχεῖον, τὸν ἱστορικὸν καὶ ἐκκλησιαστικὸν αὐτοῦ ρόλον καὶ τὴν ἱερὰν ἀποστολὴν ἀλλὰ καὶ τὴν μακραίωνα μέχρι τῶν ἡμερῶν ἡμῶν μεμαρτυρημένην μεγίστην προσφορὰν αὐτοῦ καὶ τὰ ἀντιμετωπιζόμενα ὑπ᾿ αὐτοῦ σήμερον ἐν τῇ ἀσκήσει τῆς οἰκουμενικῆς διακονίας του προβλήματα, μετὰ προβολῆς ὡριαίας διαρκείας ταινίας ἐπὶ τῆς συμπληρουμένης τὴν ἑπομένην, κβ΄ Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ., εἰκοσιτριετοῦς Πατριαρχικῆς ἡμῶν διακονίας, ἐφ᾿ ᾗ ἡμερίδι αἰτεῖται ἡ ὑμετέρα ἀγάπη τὸν Πατριαρχικὸν ἡμῶν χαιρετισμόν, τὸν ὁποῖον καὶ μετὰ συγκινήσεως πολλῆς καὶ εὐφροσύνου χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως ἀπευθύνομεν πᾶσι τοῖς μετέχουσιν αὐτῆς ἐκ Καναδᾶ καὶ ἐξ Ἡνωμένων Πολιτειῶν τῆς Ἀμερικῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀδελφοῖς καὶ εὐλογημένοις τέκνοις ἡμῶν.
Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, ἑδρεῦον ἐν τῇ Κωνσταντίνου Πόλει, τυγχάνει, ὡς γνωστὸν τοῖς πᾶσιν, ἡ ἀνωτάτη Θρησκευτικὴ Ἀρχὴ τῶν ἁπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, εἶναι δὲ ὀνόματι καὶ πράγματι οἰκουμενικὸν καὶ ἀπολαμβάνει καθολικοῦ κύρους παγκοσμίως λόγῳ πρωτίστως τῆς προσφορᾶς ἀλλὰ καὶ τῆς θέσεως αὐτοῦ ὡς πρώτης Ἐκκλησίας ἐν τῇ Ὀρθοδοξίᾳ.
Ἡ οἰκουμενικότης τῆς Μητρὸς πάντων ἡμῶν Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὡς ἰδιότης ἀπορρέουσα ἐκ τῶν καθηκόντων καὶ εὐθυνῶν αὐτῆς, προϋπῆρξε τῆς ἀποδόσεως εἰς αὐτὴν τοῦ σχετικοῦ τίτλου. Εἰδικώτερον, ὑπὸ τῆς συνελθούσης ἐν Χαλκηδόνι τὸ ἔτος 451 μ. Χ. Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπεδόθησαν εἰς τὸ Πατριαρχεῖον τῆς Νέας Ρώμης - Κωνσταντινουπόλεως ἴσα πρεσβεῖα τιμῆς πρὸς τὸ Πατριαρχεῖον τῆς Παλαιᾶς Ρώμης καὶ ὡρίσθη ὅπως ἡ τοπικὴ δικαιοδοσία αὐτοῦ περιλαμβάνῃ ὡρισμένας ρητῶς κατονομαζομένας ἐδαφικὰς περιοχὰς καὶ ἐπὶ πλέον, συλλήβδην, ὅλας τὰς ἐκτὸς τῶν ὁρίων τῶν λοιπῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καὶ Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἐδαφικὰς περιοχάς, ἤτοι ὅλην τὴν ὑπόλοιπον οἰκουμένην.
Συνεπείᾳ αὐτοῦ καὶ τῆς ἀναπτύξεως ἱεραποστολικῆς καὶ εὐρυτέρας ἐπὶ παγκοσμίου ἐπιπέδου δράσεως ὑπὸ τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ἀπεδόθη εἰς αὐτό, ἤδη ἀπὸ τοῦ Ϛ΄ αἰῶνος, ὁ τίτλος οἰκουμενικόν, ὁ ὁποῖος συνεχῶς ἔκτοτε ἀποδίδοται αὐτῷ ὁμοφώνως ὑπὸ πάντων, Ἐκκλησιῶν Ὀρθοδόξων καὶ μή, κρατῶν, διεθνῶν ὀργανισμῶν καὶ ἰδιωτῶν.
Ὁ θεσμός, λοιπόν, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, αὐτοδιοικούμενος, αὐτοανανεούμενος καὶ μὴ ἐπηρεαζόμενος ὑπὸ τῶν μεταβολῶν τῶν πλαισιούντων αὐτὸ θεσμῶν καὶ φυσικῶν προσώπων, τυγχάνει παγκοσμίου ἐκκλησιαστικῆς καὶ πολιτειακῆς ἀναγνωρίσεως ἀνὰ τοὺς αἰῶνας καὶ μέχρι σήμερον, ὡς καταφαίνεται καὶ ἐκ τῶν γενησομένων ἀνακοινώσεων κατὰ τὴν ἡμερίδα ταύτην ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆς προβολῆς στιγμῶν καὶ καιρίων γεγονότων τῆς μακρᾶς, Χάριτι Θεοῦ, προσωπικῆς Πατριαρχικῆς ἡμῶν διακονίας πρὸς τὴν Μητέρα πάντων ἡμῶν Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἐξ αὐτῆς πρὸς τὸν κόσμον.
Ὡς καταδείκνυσι, λοιπόν, ἡ ἱστορία καὶ ἡ μέχρι σήμερον μαρτυρία καὶ προσφορὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου, τοῦτο δὲν εἶναι δημιούργημα μιᾶς στιγμῆς ἢ μιᾶς περιόδου ἢ τῆς νομοθεσίας μιᾶς χώρας ἢ πολλῶν χωρῶν, ἀλλὰ ἀποτελεῖ σταθμὸν καὶ διάστημα ἐν τῇ πνευματικῇ σφαίρᾳ καὶ στρατείᾳ τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου καὶ τῆς ὑπηρεσίας τῆς ψυχοσωματικῆς ὀντότητος τοῦ ἀνθρώ-που, ὑπερβαῖνον καὶ τὸν χρόνον καὶ τὸν τόπον, πορευόμενον ἐπὶ τῆς θεόθεν προορισθείσης ἀποστολῆς αὐτοῦ.
Ἀπευθυνόμενοι πρὸς εἰδότας, δηλοῦμεν καὶ διαβεβαιοῦμεν ὑμᾶς καὶ πάντας, τοὺς ἐγγὺς καὶ τοὺς μακράν, τὴν ἱερὰν ταύτην κληρουχίαν αὐτοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Τορόντο, τμῆμα καὶ ταύτης τῆς ἀνὰ τὴν οἰκουμένην ἐκκλησιαστικο-κανονικῶς καθορισθείσης ἀναμφισβητήτου δικαιοδοσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὅτι τοῦτο ἔχει κατὰ τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὀντότητα καὶ ὑπόστασιν ἀνεξάρτητον, ἀνεγνωρισμένην διεθνῶς, παγκοσμίως καὶ διεκκλησιαστικῶς ἐπὶ αἰῶνας, μὲ ἀποστολὴν καὶ προσφορὰν οἰκουμενικὴν θρη-σκευτικοῦ, χριστιανικοῦ, πολιτισμικοῦ καὶ εὐρυτέρου χαρακτῆρος.
Ὅθεν καὶ ὑμεῖς, Ἱερώτατε καὶ φίλτατε ἀδελφὲ Μητροπολῖτα Τορόντο κύριε Σωτήριε, καὶ πάντες οἱ μετέχοντες τῆς ἡμερίδος ταύτης, προτρεπόμεθα καὶ παρακαλοῦμεν ὅπως διατηρῆτε ἄσβεστον τὴν φλόγα τοῦ αἰωνοβίου Θεσμοῦ τούτου, μεταλαμπαδεύοντες ταύτην εἰς τὰς ἐπερχομένας γενεάς, ὥστε, ἐντὸς ἑνὸς ὑλιστικοῦ καὶ διαρκῶς μακρυνομένου τῶν ριζῶν αὐτοῦ περιβάλλοντος, νὰ δίδητε διαρκῶς μαρτυρίαν σεβασμοῦ καὶ μνήμης τῆς πολυτίμου ταύτης πατρογονικῆς, πατροπαραδότου, ἀλησμονήτων χώρων καὶ περιοχῶν πνευματικῆς, πολιτιστικῆς καὶ εὐρυτέρας κληρονομίας, ἥτις εἶναι ἀδιάκοπος ἱστορία, παράδοσις, φρόνημα καὶ σύγχρονος μαρτυρία, διακονία καὶ προσφορὰ πρὸς πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, ὡς ἀκριβῶς καὶ ὁ Κύριος καὶ δομήτωρ τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας (πρβλ. Ἑβρ. ιγ΄ 8-9).
Ἡ δὲ Χάρις Αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εἰρήνης καὶ τὸ λαμπυρίζον φῶς τοῦ Φαναρίου, τὸ ὁποῖον ἐκπέμπεται καὶ ἐξακτινώνεται οἰκουμενικῶς καὶ θυσιαστικῶς πρὸς πάντας, ὁμοῦ μετὰ τῆς εὐχῆς καὶ ὁλοθύμου εὐλογίας τοῦ παρόντος νοερῶς κατὰ τὴν ἡμερίδα ταύτην μετὰ πάντων ὑμῶν Πατριάρχου σας, τοῦ φύλακος καὶ συνεχιστοῦ τῆς πατρῴας κληρονομίας τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, εἴησαν μετὰ τῆς ὑμετέρας προσφιλοῦς Ἱερότητος καὶ μετὰ πάντων ὑμῶν, ἀγαπητοὶ Ὀρθόδοξοι τοῦ Καναδᾶ, τέκνα θεοευλόγητα τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, τοῦ ὀφθαλμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ συμπάσης τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀμήν.
,βιδ΄ Ὀκτωβρίου κα΄




Πηγή:

http://www.patriarchate.org/news/releases/toronto-conference-2014

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Κωνσταντινούπολη: Η Συνάντηση Πάπα και Πατριάρχου κατα την Θρονική Εορτή

Πάπας Φραγκίσκος θα μεταβεί από τις 28 ως τις 30 Νοεμβρίου στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, για να επισκεφθεί Τούρκους αξιωματούχους ...και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ανακοίνωσε σήμερα ο εκπρόσωπος του Βατικανού Φεντερίκο Λομπάρντι.

Την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου ο Πάπας θα φθάσει στην Άγκυρα για το επισημότερο τμήμα του ταξιδιού του: Συναντήσεις με τους κύριους πολιτικούς αξιωματούχους της χώρας και επίσκεψη στο μαυσωλείο του ιδρυτή του σύγχρονου τουρκικού κράτους Μουσταφά Κεμάλ.

Το Σάββατο στην Κωνσταντινούπολη θα επισκεφθεί το μουσείο της Αγίας Σοφίας, μετά το Μπλε Τζαμί, το οποίο είχε επισκεφθεί το Νοέμβριο του 2006 και ο πάπας Βενέδικτος 16ος. Ο Φραγκίσκος θα χοροστατήσει στη συνέχεια λειτουργίας στον καθολικό καθεδρικό ναό της Κωνσταντινούπολης.

Θα συναντηθεί επίσης για μια οικουμενική προσευχή με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο, με τον οποίο διατηρεί πολύ φιλικές σχέσεις.

Την Κυριακή, ο Πάπας Φραγκίσκος θα εορτάσει την εορτή του Αγίου Ανδρέα μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και στη συνέχεια θα υπογράψει μαζί του μια κοινή δήλωση.

Πολύ αυστηρά μέτρα ασφαλείας πρόκειται να ληφθούν στη διάρκεια της επίσκεψης αυτής, καθώς η Τουρκία βιώνει ισχυρές εντάσεις που οφείλονται στις συγκρούσεις στο Ιράκ και τη Συρία και έχουν αναζωπυρώσει τις εντάσεις ανάμεσα στους Κούρδους και τους Τούρκους.

Εκδίδονται Αθεϊστικά Πιστοποιητικά Απαρνήσεως του Χριστιανικού Βαπτίσματος



Tου Ιωάννη Λότσιου

Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα των άθεων και της υπηρεσίας στην Αμερική ‘’National Secular Society’’, προσφέρονται πιστοποιητικά απαρνήσεως του χριστιανικού βαπτίσματος και την απόταξης στην εκκλησία ή ομολογία στην οποία ανήκουν. Εκτιμάται ότι την συγκεκριμένη δήλωση περίπου 100,000 πολίτες έχουν κατεβάσει από την συγκεκριμένη ιστιοσελίδα στην διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών
[1]. Η ιστιοσελίδα Unbaptism.org[2] προσφέρει και αυτή μια διευκόλυνση σε όσους θέλουν να απαρνηθούν την θρησκεία και ιδιαίτερα τον χριστιανισμό. Η δήλωσης είναι η εξής:

«(όνομα) έχοντας κάποια στιγμή δεχθεί το χριστιανικό βάπτισμα και στη συνέχεια αντιλήφτηκα ότι οι πεποιθήσεις μου ήταν λάθος, με την παρούσα δημόσια δήλωση ανακαλώ όλες τις επιπτώσεις τις συγκεκριμένης ιεροτελεστίας, αποκηρύσσοντας και την Εκκλησία στην οποία τελέσθηκε. Στο όνομα της ανθρώπινης λογικής, απορρίπτω όλα τα δόγματα της Εκκλησίας και άλλες τέτοιες δεισιδαιμονίες. Θα ήθελα να μην απαριθμούμε στον αριθμό πιστών της Εκκλησίας στις τελευταίες στατιστικές δηλώσεις των βαπτισμάτων».

Ακόμα περισσότερο τον περασμένο μήνα μια αθεϊστική ομάδα που αυτοαποκαλείται ‘’Κυριακάτικη Σύναξη’’, ξεκίνησε κάποιες εργασίες συγκεντρώσεως πιστοποιητικών ή πείθοντας πολίτες να δηλώσουν την αποταγή τους από τον Χριστιανισμό.
Τα πιστοποιητικά απαρνήσεως είναι: για παιδί, ενήλικα και για μεταθάνατον